Çocuklar ahşap oyuncaklarla oynarken, oyuncağı dinlemek ve izlemek yerine bütün sesleri, alarmları ve diğer ses efektlerini kendileri oluştururlar. Bu, çocukların oyuncaklarla yaptıklarını kontrol etmelerine ve farklı senaryolarla düşündükleri veya sorunlarını çözdükleri zaman akıllarını açık tutmalarını sağlar. Bazı çocuklar bütün çan ve ıslıklarla oyuncaklardan gerçekten zevk alırlarken, sesler ve elektronik özellikler bir çocuğun düşünce sürecini kesintiye uğratabilir veya çocuğun hayal gücünün oyuncakla oynamak için belirli yollarla kısırlaştırarak ne kadar ilerleyebileceğini sınırlayabilir.
